ANWB HomepagePeel en Maasvallei-route
Nederland, Limburg, Oostrum
- 61
- 39
- 7
- 13
- 18
- 59
- 14
- 58
- 10
- 9
- 53
- 54
- 69
- 50
- 80
- 51
- 16
- 62
- 61
De Peel en Maasvallei-route laat u kennismaken met twee verschillende cultuurlandschappen in Noord-Limburg: Maas en Peel. Tussen Geysteren en Broekhuizenvorst fietst u door het aantrekkelijke terrassenlandschap van de Maas waarin dorpen, vrijstaande boerderijen, weiden en boomgaarden liggen. Kleine hoogteverschillen overbruggen de terrassen. De Peel, het dekzandgebied ten westen van de Maasterrassen, biedt met zijn open landschap een heel ander aanzien.
Fietsveiligheid route-informatie: houd op deze route rekening met onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met tegenliggers en ga waar nodig achter elkaar rijden.
• Tussen knooppunten 58 en 10 gaat de route langs de Maas over een hobbelig zandpad met kuilen.
• Op enkele locaties gaat de route over een traject met een zachte (gevaarlijke) berm; dit staat ter plaatse aangegeven.
Toegankelijkheid: deze route is in principe geschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.).
Na het dorp Geysteren, dat veilig op een terras aan de Maas ligt, fietst u op enige afstand van de Maas langs de Nieuwlandse Bossen, richting Wanssum. Onderweg ziet u een voorbeeld van een gemoderniseerde Limburgse gesloten hoeve.
Rond de haven van Wanssum zijn na de Maasoverstromingen in 1993 en 1995 kademuren met coupures, doorgangen waar wegen en paden lopen, aangelegd. In geval van nood kunnen deze worden afgesloten. Na het dorp duikt de route met een grote boog onder de Maasbrug en vervolgt zijn weg langs de Maas. Het Maasdal bestaat voornamelijk uit graslanden. Aan de overzijde van Maas lonken de beboste hoge terrassen van de Wellsche Heide en Landgoed De Hamert, een bijna 1000 ha groot natuurgebied met een breed scala aan landschapstypen.
De Groote Molenbeek, die u bij Wanssum en Tienray passeert, werd heringericht en kreeg zo weer iets terug van haar oorspronkelijke karakter.
Blitterswijck en Ooijen liggen op de rand van het laagterras. Kasteel Ooijen, nu onderdeel van een camping, werd al in de 14e eeuw genoemd.
Bij Broekhuizenvorst komt het dekzand tot dicht bij de Maas. De beide dorpen Swolgen en Tienray liggen op de grens van het midden naar het laagterras van de Maas tegen het dekzandgebied aan en worden omgeven door een aantrekkelijk landschap. Tijdens de laatste ijstijd is het middenterras geheel bedekt door dekzand. Slechts op een enkele plaats, zoals ten oosten van Wanssum, komt het middenterras nog aan de oppervlakte.
Het dorp Tienray staat ook wel bekend als ‘Klein Lourdes’: sinds 1877 is het de enige officiële Lourdes-bedevaartplaats in ons land.
Het kerkdorp Oirlo lag midden op het ‘veld’. Met de naam veld werden de ontgonnen landbouwgronden aangeduid. Rond Oirlo waren al in de 14e eeuw stukken heidevelden in cultuur gebracht; de woeste gronden volgden in de 19e eeuw. Klein-Oirlo, dat het zonder kerk moest doen, lag aan de zuidelijke rand van het veld op de grens met de Oirlose Heide.
De Oostrumsche Beek ontspringt in het Peelgebied en stroomt langs Veulen, Leunen en Oostrum om uiteindelijk bij Geysteren uit te monden in de Maas. Rond 1960 is de beek tijdens een ruilverkaveling rechtgetrokken. Alleen op het Landgoed Geysteren behield de beek zijn slingerend karakter. Dankzij die snelle afwatering heeft het gehele gebied te kampen gehad met verdroging. De negentien stuwen in de beek vormden tevens een belemmering voor de vismigratie. Om de beek weer levend te maken wordt de stroomsnelheid van het water verhoogd. Bovendien krijgt de beek weer een slingerend karakter en worden de stuwen van vistrappen voorzien. U ziet de oude gekanaliseerde loop en even verder een nieuwe meander van de beek.
Het Landgoed Geysteren bestaat uit loof- en naaldbomen. De Rosmolen (vanaf de Geysterseweg, volg richtingwijzer) is in ere hersteld. De oude molenkolk is uitgegraven tot een spaarbekken voor de tijdelijke opslag van water bij hoogwater van de Maas.