Passagiers geen nummer op de dorpspont van Sluiskil

Vrijwilliger Loek van Hecke kijkt aandachtig wie er op deze koude ochtend op het Kanaal van Gent naar Terneuzen bij hem de pont op rijdt. Daar komt een meisje op een scooter aan. Is dat er niet een van de familie Jäger, denkt hij. Die familie die ooit in Sluiskil een café runde? Even een praatje maken.

 

Vrijwilliger Loek van Hecke op de pont van Sluiskil met passagier Nena Jäger

Passagiers op de pont van Sluiskil

De pont van Sluiskil

Schipper Cees Baaij op de pont van Sluiskil

1/4

Dit is de voormalige Rijkspont in Zeeuws-Vlaanderen, die mede dankzij een bijdrage van het ANWB Fonds in de vaart wordt gehouden. En dat is nodig ook. Want als de 45.000 passagiers die er jaarlijks mee worden vervoerd niet met de pont kunnen, moeten ze met hun fietsen en brommers over de levensgevaarlijke brug een paar kilometer verderop. Daar gebeurden de afgelopen jaren zware ongelukken.

,,En door de pont kom ik ook nog op tijd op school’’, zegt Sophie de Visser uit Sluiskil in de schemering van de ochtend. Ze is samen met een vriendin op weg naar school aan de overkant. ,,Als je over de brug gaat moet je ook nog zo’n helling op – dan begin je al moe aan de les.’’

Miniwereld

De pont is, in deze industriële omgeving van dit deel van Zeeuws-Vlaanderen, een mini-wereld waar mensen kort even samenkomen en dan weer uitwaaieren. Het zijn vooral scholieren en een enkele arbeider die zich laten overzetten. Het merendeel van de passagiers komt uit Sluiskil zelf, een plaatsje met circa 2300 inwoners. Ze moeten naar hun school of werk in Sluiskil-Oost. Veel mensen kennen elkaar.

Het is hier zelfs zo persoonlijk en gemoedelijk dat er rekening gehouden wordt met individuele reizigers. Zoals met passagier Peter David, die in Sluiskil woont en in de fabriek aan de overkant werkt. Iedere dag gaat ‘ie mee. Als de laatste pont om 17.00 uur op het punt staat te gaan varen en hij is er niet, dan wordt hij gebeld. ,,Waar zit je jongen? We gaan zo varen. Opschieten, want anders moet je de langere weg over de brug naar huis nemen!’’

Net als opa

Loek wandelt naar het meisje toe dat net de pont op kwam. Inderdaad, het is er een van de familie Jäger. Nena Jäger zet haar scooterhelm af  en de twee beginnen, als de pont weer afvaart, een kort gesprekje. De ongedwongenheid straalt ervan af. 

,,Weet je wat het leukste is?’’, zegt Nena na een paar minuten, als de pont alweer bijna aan de overkant is. ,,Ik zit dagelijks op deze pont. En mijn opa in de jaren zeventig ook al! Precies hetzelfde pontje, precies hetzelfde stuk!’’

Voorbeeld

Het project van de pont in Sluiskil is gebruikt voor de nieuwe promotievideo voor de campagne 'Samen in actie' die de ANWB dit jaar voert. Per provincie stellen we in 2019 opnieuwe € 10.000,- beschikbaar voor het mooiste idee! 

Bekijk de reportage van Omroep Zeeland.