Falco en Fellow omzeilen voortdurend obstakels

Eén keer werd de onwetendheid van Nederlanders over de functie van die witte geribbelde strepen op stoepen en straten letterlijk pijnlijk voor de slechtziende Falco uit Nijmegen.

Bijdrage ANWB Fonds

Het ANWB Fonds gaf een bijdrage aan Vereniging Bartiméus Sonneheerdt, voor een campagne om Nederland uit te leggen waarvoor die stroken geribbelde witte tegels, ‘geleidelijnen’, bij stations en in binnensteden nou eigenlijk dienen.

Iets kunstzinnigs?

Is het iets kunstzinnigs, vragen miljoenen Nederlanders zich in stilte af. Heeft het te maken met veiligheid misschien? Is het de uiterste grens voor auto’s om op stoepen te parkeren? Het antwoord is: die lijnen helpen blinden en slechtzienden hun weg te vinden. ,,Dat kennisgat moet worden opgevuld’’, aldus een woordvoerder van Bartiméus. Over enkele maanden begint de campagne om iedereen op te roepen: houd de lijn vrij!

Campagne hard nodig

Dat zo’n campagne hard nodig is, weet de 31-jarige Falco. Op zijn 21ste ontdekte hij dat zijn gezichtsvermogen vanwege een erfelijke ziekte begon af te nemen en nu ziet hij nog maar voor twintig procent. 

Falco volgt de geleidelijnen als hij met zijn blindenstok over straat loopt. ,,Die lijnen zijn voor mij zelfs een visueel oriëntatiepunt, vooral op stations, waar die witte tegels goed afsteken tegen de vaak zwarte achtergrond’’. Ook zijn geleidehond Fellow, die vaak met hem meegaat, volgt ze.  

Vervelende situaties

Het duo komt regelmatig vervelende situaties tegen. Pas nog, toen ze samen over perron op station Zeist liepen. Bleek er iemand op het volle perron op de geleidelijn te staan. ,,Fellow dacht: ,dan maar ervoor langs’. Later realiseerde ik me dat we samen dicht langs de rand van het perron zijn gelopen. Als er een trein langs was gekomen …’’

Een andere keer werd het letterlijk pijnlijk; toen Falco door de stad liep en op borsthoogte tegen een laadklep van een vrachtwagen botste. ,,Je schrikt je wezenloos op zo’n moment.’’ Of die keer dat hij met zijn stok over straat liep en er een fiets stond geparkeerd op de lijn. Zijn stok kwam tussen de spaken en hij ging met fiets en al tegen de grond.

Zelfs reclameborden en politieauto’s komt hij tegen. En dan het ergste: groepjes kliko-bakken. Die staan als een soort eilandje bijeen en je weet niet precies waar het ophoudt. Om erlangs te kunnen moet je doorgaans de straat op. 

Hou rekening met de witte geribbelde strepen

,,Als iedereen hier rekening mee gaat houden wordt mijn leven een stuk makkelijker en veiliger en meer ontspannen’’, vertelt Falco. Hij aait Fellow over zijn kop en zegt dan ineens lachend: ,,Ik zeg het verkeerd. Ik bedoel natuurlijk òns leven!’’