Test kwaliteit brandstof

U vraagt of er een test is van brandstoffen en hun onderlinge kwaliteits verschillen.

Kwaliteitsnorm brandstof
Voor autobrandstoffen die in de EU verkocht worden gelden kwaliteitsnormen. Deze normering, in wetgeving vastgelegd, stelt eisen aan bijvoorbeeld de dichtheid, vlampunt, octaangetal, etc. Het betreft hier minimale (bv. octaangetal) of juist maximale eisen (bv. zwavelgehalte, of waterhoeveelheid) of minimum en maximum eisen (bv. viscositeit moet tussen die en die grens liggen). De kwaliteitsnormen zijn bekend als EN590 diesel en EN228 benzine. Stickers met deze normen zijn vaak zichtbaar op de pompen bij tankstations. Autofabrikanten hanteren brandstofvoorschriften waarin deze normen zijn opgenomen. In het instructieboekje van een benzineauto zal staan dat er (alleen) brandstof conform de EN228 specificatie gebruikt mag worden. Het gebruik van een andere brandstof (bijvoorbeeld ethanol) kan reden zijn tot afwijzing van de garantie. Uit bovenstaande mag duidelijk worden dat bij alle pompstations in de EU brandstof moet worden verkocht die aan genoemde kwaliteitsnormen voldoet.

Verschillen tussen brandstoffen onderling
Ondanks de kwaliteitsnormering kunnen er wel degelijk onderlinge verschillen bestaan tussen brandstoffen. Eigenschappen als energie-inhoud, soortelijk gewicht (de hoeveelheid kg brandstof per liter) en toegevoegde waarde middels additieven kunnen - binnen bepaalde marges die de kwaliteitsnormering toelaat - verschillen. Dergelijk verschillen zouden in theorie verschillen in bijvoorbeeld brandstofverbruik kunnen veroorzaken. Hoe groot dit soort mogelijke verschillen zouden kunnen zijn laat zich eigenlijk alleen bij uitvoerige tests onder laboratoriumcondities (rollenbank) vaststellen.

Dergelijke testresultaten kennen wij niet en zijn dergelijke tests vermoedelijk ook nooit uitgevoerd.