Distributiesnaar Ducati - Motoradviesdienst

De vraag van een ANWB-lid

Ik wil mijn zes jaar oude Pan European inruilen voor een Ducati ST2. Misschien best een spannende onderneming om mijn trouwe Honda in te wisselen voor een Italiaans avontuur. Maar de ST2 is een lang gekoesterde wens en wat mij betreft één van de mooiste toerfietsen. Uit de specificaties blijkt dat de nokkenassen worden aangedreven door twee distributiesnaren. Mijn vorige auto is met een gebroken snaar vroegtijdig aan z’n einde gekomen en ik vraag mij af wat de risico’s zijn bij deze Ducati. Tjerk Slot, Zutphen

 

Het antwoord van onze motor adviesdienst:

Als een van de weinige past Ducati snaren toe voor de aandrijving van de nokkenassen. Bij auto’s is dat een normaal verschijnsel hoewel de ketting weer steeds vaker wordt toegepast en de snaar zo langzamerhand begint te verdringen. Een snaar hoeft niet gesmeerd te worden en is een geluidsarme en constructief simpele overbrenging. De snaar is helaas wel kwetsbaar met grote motorische gevolgen wanneer deze breekt. Als vervangingsinterval wordt voor deze Ducati 20.000 kilometer opgegeven, Geen klusje om zelf te doen. De distributie is overigens een belangrijke schakel binnen de desmodromische klepbediening van Ducati waarbij de kleppen door de nokkenas niet alleen geopend maar ook gesloten worden. Een voordeel is dat bij hogere toerentallen een betere cilindervulling wordt gerealiseerd en daardoor betere prestaties. Een klep gesloten door een veer levert meer weerstand en wrijving op en kan het bij hoge toerentallen niet helemaal meer bijbenen. Overigens stamt deze techniek uit de jaren vijftig en is zo karakteristiek voor Ducati.